یکی از مهمترین هدف ها برای شنیدنی ها و دیدنی ها و فهمیدنی ها "عمل" است.

مرد میدان عمل باش، ورنه حرّاف زیاد است!

وقتی چیزی را می شنویم برای خودمان بشنویم.

بهترین مطلب را می شنویم اما در دلمان می گوییم: "کاش داداشم اینجا بود این حرف رو می شنید این قدر من رو اذیت نمی کرد!!!"

و یا اینکه یک بیت شعر قشنگ و زیبا و رو می بینیم. به این فکر می کنیم که این شعر را حفظ کنم و برای فلانی بخوانم تا حال کند!!!

عمل کنیم!‌ به فکر حرکت خودمان باشیم!

امیر المومنین حضرت علی علیه السلام می فرمایند:

رُبَّ عالمٍ قد قتله جهلُه؛ و علمه معه لاینفعه. چه بسیار عالمی که جهلش او را می کشد، در حالی که علمش هم همراه او هست،‌ ولی نفعی به او نمی رساند." (حکمت 107 نهج البلاغه)

چه عالمی که جاهل است!‌تناقض نیست؟

مراد از جهل در این روایت "غفلت" است. غفلت از علم. عمل نکردن به علم.

هر جایی که در قرآن از ایمان و ارزش آن صحبت کرده است و بعد هم وعده بهشت آمده، قطعاً‌ بعد از لفظ "ایمان" ،‌ "عمل"‌ آمده است. یا دقیقاً‌ لفظ عمل و یا تعبیری که اشاره به عمل دارد.

از جمله این آیات عبارتند از:‌

إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ (بقره 277)

إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ یَهْدیهِمْ رَبُّهُمْ بِإیمانِهِمْ تَجْری مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فی‏ جَنَّاتِ النَّعیمِ (یونس 9)

إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ إِنَّا لا نُضیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلاً ( کهف30)

إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ کانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً (کهف107)

و ...

یا آیاتی که دقیقاً‌ به این الفاظ نیست ولی همین مفهوم در آن ها وجود دارد؛ مثل:

إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتی‏ کُنْتُمْ تُوعَدُون (فصلت30)

استقامت یعنی همان مقام عمل! عمل به آن چه در زبان و عقیده گفته اند!

أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُون (عنکبوت2)

آیا مردم گمان کرده اند که اگر بگویند "ایمان آوردیم" رها می شوند و مورد آزمایش قرار نمی گیرند؟!

"آزمایش" همان مرحله عملی ایمان است!

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُون (صف2)

ای کسانی که ایمان آورده اید؟ چرا چیزی را می گویید که به آن عمل نمی کنید؟

آیه مومنین را توبیخ می کند به گفته ای که به آن عمل نشود!