یکی از مهمترین هدف ها برای شنیدنی ها و دیدنی ها و فهمیدنی ها "عمل" است.
مرد میدان عمل باش، ورنه حرّاف زیاد است!
وقتی چیزی را می شنویم برای خودمان بشنویم.
بهترین مطلب را می شنویم اما در دلمان می گوییم: "کاش داداشم اینجا بود این حرف رو می شنید این قدر من رو اذیت نمی کرد!!!"
و یا اینکه یک بیت شعر قشنگ و زیبا و رو می بینیم. به این فکر می کنیم که این شعر را حفظ کنم و برای فلانی بخوانم تا حال کند!!!
عمل کنیم! به فکر حرکت خودمان باشیم!
امیر المومنین حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
رُبَّ عالمٍ قد قتله جهلُه؛ و علمه معه لاینفعه. چه بسیار عالمی که جهلش او را می کشد، در حالی که علمش هم همراه او هست، ولی نفعی به او نمی رساند." (حکمت 107 نهج البلاغه)
چه عالمی که جاهل است!تناقض نیست؟
مراد از جهل در این روایت "غفلت" است. غفلت از علم. عمل نکردن به علم.
هر جایی که در قرآن از ایمان و ارزش آن صحبت کرده است و بعد هم وعده بهشت آمده، قطعاً بعد از لفظ "ایمان" ، "عمل" آمده است. یا دقیقاً لفظ عمل و یا تعبیری که اشاره به عمل دارد.
از جمله این آیات عبارتند از: