اگر کسی شما را به مهمانی دعوت کند، شما از مدتی قبل، به فکر آماده شدن برای آن مهمانی می افتید. کفش و لباس و پیراهن و ...
مثلاً کسی روز جمعه مهمانی دعوت شده است. از بین هفته وسایل و لباسهایش را بررسی میکند. اگر کسی نیم ساعت مانده به مهمانی تازه به فکر بیفتد که آیا لباس تمیز و اتو کرده دارد یا نه؟! جوراب تمیز دارد یا نه ؟ و... شما او را ملامت می کنید و خواهید گفت «چرا تا حالا به فکر نبودی؟»
***
رمضان ماه مهمانی خداست. همه دعوتیم و کارت دعوتمان خیلی جلوتر نوشته شده. اما این میزبان، (خدای مهربان) خودش به ما یاد داده است چه طور آماده شویم، 60 روز زودتر ما را صدا زده است و به ما فرصت ویژه داده است تا لباس های نو و تمیز و شیک برای مهمانی آماده کنیم.
ما غالباً برخوردمان با ماه رمضان مثل کسی است که دم مهمانی رفتن تازه به فکر افتاده ایم که چه بپوشیم...! نیمی از ماه رمضان گذشته است که تازه می فهمیم دور و برمان چه خبر است!!!
ماه رجب و ماه شعبان ماه های آماده شدن مهمانی اند...