ما مدعیان صف اول بودم...
یک درد دل:
یکی از فکرهای من همیشه این بوده که چرا ما این قدر قدم های بلند رو آرزو می کنیم آما حرکت نمی کنیم؟ آن قدم چرا اتفاق نمی افتد؟چرا گامی برداشته نمی شود؟
یکی از مهم ترین مشکلات، عدم دغدغه است. فقط حرف می زنیم، اتفاقاً کسی که خیلی تشنه باشد، حرف از آب نمی زند، تشنگی او را بلند می کند و به سمت لیوان آب می برد.
کسی که دغدغه «رشد» دارد، کسی دغدغه «کمال» دارد، کسی دغدغه «حرکت» دارد، حرف نمی زند، حرکت می کند، اگر هم حرف می زند، کوتاه و مختصر...
باید دغدغه داشت. باید حرکت کرد. باید خواست. باید تلاش کرد. باید بلند شد. باید رفت...
۱۱
ارديبهشت
یکی از صفات مثبت شیطان صبر و تحمل زیادش هست. اصلاً عجله ای در گمراه کردن ندارد. خیلی آرام و با حوصله، قدم به قدم ، لحظه به لحظه ، ساعت ها و روز ها وقت می گذارد تا نتیجه بگیرد. از جلو و عقب و راست و چپ می آید و می رود (1)
اگر کسی بخواهد با این چنین دشمنی مبارزه کند، باید مثل خودش صبر و حوصله داشته باشد، لحظه به لحظه حواسش جمع باشد، قدم به قدم طوری حرکت کند که شیطان همراهی اش نکند.
ما فکر کرده ایم که اگر دو رکعت نماز بخوانیم شیطان دیگر به گرد پای ما هم نخواهد رسید!
چرا توقع داریم با این همه تنبلی و وارفتگی ای که داریم باید به مقامات بالا برسیم؟ چرا بدون مبارزه توقع پیروزی داریم؟ لحظه به لحظه باید جنگید...
تعدادی از آیات مرتبط:
- شیطان دشمن قسم خورده: اعراف 16
- شیطان دشمن آشکار: بقره 168
- شیطان و زینت دادن دنیا: حجر 39
- شیطان و اصرار و تلاش او بر گمراهی انسانها: حجر 39
- شیطان و وعده های دروغین: ابراهیم 22
- تقوا راه مبارزه و شکست شیطان: اعراف 201
- ...
۱۱
ارديبهشت
ماه رجب و شعبان دو ماهی هستند که ما را آماده مهمانی ماه رمضان می کنند. لباس چرک آلود گناه را از تن من بیرون می آورند و تنم را شستشو می دهند.
نکته ای که باید خیلی مراقب بود این است که شیطان بیکار نمی نشیند
من ماه رجب را به رختکنی برای استخر رحمت الهی تشبیه می کنم.
وقتی شما می خواهید وارد استخر شوید، اول باید وارد رختکن شوید. لباس های کثیف را باید کند.
بعد از آن باید زیر دوش رفت
اگر کسی شما را به مهمانی دعوت کند، شما از مدتی قبل، به فکر آماده شدن برای آن مهمانی می افتید. کفش و لباس و پیراهن و ...
مثلاً کسی روز جمعه مهمانی دعوت شده است. از بین هفته وسایل و لباسهایش را بررسی میکند. اگر کسی نیم ساعت مانده به مهمانی تازه به فکر بیفتد
ما باید سعی کنیم اخلاق خدایی پیدا کنیم.
یکی از صفات خدا«عذرپذیری» و «چشم پوشی» خداست.
اولین باری که بگوییم خدایا توبه! آغوش باز می کند.
اما...
من هم همینطور هستم؟
بچه ای از پدرش عذرخواهی می کند. پدر جواب می دهد :«حالا دیگه»
بچه لیوان آب را چپه کرده وقتی عذرخواهی میکند متدر می گوید:«بجای عذرخواهی جلوی پات رو نگاه کن».
باید برای خدایی شدن صفات خدایی داشت
۲۶
فروردين
گاهی اوقات آن قدر عبادت می کنیم که نمی فهمیم دقیقاً چه کار می کنیم؟
عبادت را چه معنا می کنیم؟
عبادت در نگاه اول به «اعمال و رفتاری خاص گفته می شود که در زمان های خاص انجام می شود.» نماز، روزه، زیارت ائمه، قرآن خواندن و ... آیا عبادت همین هاست. ارتباط با خدا فقط با این کارهاست؟
اگر این باشد که من و آن مسیحی که عبادتش را فقط حضور در کلیسا می داند چه فرقی دارند؟
ریش و تسبیح و مهر بزرگ و سجاده، نشان عابد بودن است؟
چرا وقتی حرف از اخلاق خوب و ادب و مهربانی و سخاوت و ... زده می شود، تصویر یک شخص "مومن" (!) به ذهن من و شما نمی آید. (یا دست کم ، کمتر به ذهن می آید)
بندگی و عبودیت فقط به نماز و روزه و ... نیست. اینها سر جایش. اما کسی که نماز اول وقت می خواند ولی هنگام معامله و کاسبی حق دیگران را ضایع می کند، این نماز فایده ی چندانی برایش ندارد.
یک مَن ریش هم برای کسی که داخل خانه با زن و بچه اش بد اخلاقی می کند نمی تواند تأثیری در مومن بودن بگذارد.
تسبیح و ذکر بیست و چهارساعته هیچ تضمینی برای ورود به بهشت نیست وقتی من حق الناس به گردنم هست.
حرفم این است: چرا خدا و بندگی اش را در تمام زندگی مان نمی بینیم. لحظه لحظه زندگی ما اگر با این آیه باشد که «الم یعلم بأن الله یری: آیا (بنده) ندانست که خدا می بیند» ؛ زندگی کردنمان فرق می کند. و ما تابحال نخواسته ایم...
۲۶
فروردين