فرشته ها با هم می آیند
خانواده پیشنهاد دادند که برویم سینما.
وارد سایت "سینما هویزه" شدم و بلیت را اینترنتی خریدم.
تعریف "فرشته ها با هم می آیند" را شنیده بودم.
فیلم خوبی بود.
***
من تخصصی در فیلم و نقد فیلم ندارم. اما نکاتی در مورد فیلم به ذهنم رسید که اشاره می کنم:
داستان فیلم، داستان زندگی یک طلبه جوان است که در جوانی ازدواج کرده است. اجاره نشین است و برای تأمین هزینه های زندگی اش برقی کشی ساختمان می کند.
از قضا، بچه ها سه قلو هستند و مشکلات این زوج زیاد می شود.
به نظرم نکته های مثبت و منفی ای در فیلم بود که به آن ها اشاره می کنم:
نکته های مثبت فیلم:
- نقش روحانی ای که جناب آقای عزتی بازی می کردند بسیار خوب و واقعی بود. (چون خودم طلبه هستم می گم!)
- بازی جناب عزتی و خانم بیاتی بسیار راحت و صمیمی بود. تصنعی و آماتور نبود.
- به نظر من (بر خلاف نظر عده بسیاری از منتقدینی که من مطالعه کردم) این یک داستان واقعی بود و در جامعه ما از این نوع افراد بسیار است. چرا باید همیشه شخصیت ها منفی باشند و بعد هم القاء کنیم که "جامعه همین است"
در این فیلم صاحب خانه با اینکه از "احمد آقا" همیشه توقع پارتی و رابطه و ... دارد و همیشه دوست دارد احمد آقا برایش استخاره بگیرد و در عین حال همیشه هم جواب رد می شنود، اما وقتی می فهمد بچه ها سه قلو هستند اجاره خانه را زیاد نمی کند.
دختر صاحبخانه، با اینکه مخالف ازدواج زود هنگام است و از ازدواج خیری ندیده است، اما در مشکلات به این خانواده کمک می کند.
کارفرما و معمار ساختمانی ای که احمد آقا در آنجا کار می کرد، دستمزدش را به موقع و یا زودتر می داد.
و ...
کسی منکر وجود نکات منفی در جامعه نیست. اما چرا اصرار داریم این ها را همیشه به صحنه بکشیم. (مثل فیلم "جدایی نادر از سیمین و شبیه آن)
- زندگی یک طلبه جوان را خوب به تصویر کشیده بود. (البته همه طلبه ها فقیر و بیچاره نیستند! اما این گونه زیاد است)
- طلبه ای که در فیلم نشان داده می شد، در عین این که خجالتی و محجوب به حیا بود، اما گاگول و ساده نبود. و این کمک می کرد تا چهره ای واقعی و مخاطب پسند برای یک روحانی به وجود بیاید. چهره ای که توی ذوق نمی زد.
- فیلم نکته های زیبایی داشت که اصراری نداشت حتما مخاطب همه را بفهمد. تکیه زیادی بر نکته ها نمی کرد.
- فیلم این را نشان داد که می توان خوش بود. حتی با سه تا بچه و کم بودن امکانات
نکته های منفی فیلم:
- پرش های فیلم زیاد بود. گذر زمان از نظر تعداد خیلی زیاد بود.
- نکته ای بودن و تیتر وار گفتن نکته ها خوب بود. ولی زیاد بودنش باعث کم شدن جذابیت فیلم می شود. گویی نویسنده تلاش دارد حتما فلان نکته و تکه را بیان کند. نکته سیاسی، اجتماعی، اخلاقی، خانوادگی و ...
- بعضی نکات جزئی در فیلم رعایت نشده بود. مثلا جایی که در بیمارستان پدر نرگس به سجده رفته بود، طریقه قرار گرفته پایش در سجده صحیح نبود. در حالی که او یک طلبه است و توقع این است که این گونه اعمال عبادی را به طور صحیح و دقیق انجام دهد.
در مجموع فیلم بسیار خوبی بود. و من توصیه می کنم به دوستانی که علاقه و وقت دارند حتما این فیلم را در سینما ببینند.
