جــــــوالــــــــدوز

یادمون میره که ما هم ...
اونقدر درگیر دنیا شدیم که یادمون رفته.
اون قدر عادی شده که وقتی میریم مجلس ترحیم یک نفر، فوری بلند میشیم و از صاحب عزا عذر خواهی می کنیم که : «ببخشید عجله دارم...»
و خیلی جالبه بدونیم که حتی ما هم خواهیم مرد.
ما نخواهیم بود و این زمین خواهد بود.
ما نخواهیم بود و این کوچه و خیابان خواهند بود.
حتی اون ساختمان نیمه کاره ! او تمام خواهد شد و چه بسا من نباشم!
حتی من...