خیلی وقت ها خیلی از بزرگان و اساتید به ما گفته اند.

در آیات و روایات زیادی هم دیده ایم و خوانده ایم. اما...

زیاد به ما گفته اند که "تفکر" کنیم. "تدبر" کنیم. "فکر کردن" باعث می شود که بتوانیم راهمان را ببینیم و درست انتخاب کنیم.

خیلی به ما توصیه شده است که قبل از حرف زدن، حرف را دو دور دور سرمان بچرخانیم و بعد آن را بیان کنیم. بزرگترها می گویند: «جوون یک کم حرف رو انداز و برانداز کن بعد بگو»

توی این کارهایی که ما می کنیم چه نتیجه ای است؟ تا به حال به مسیری که برای زندگیمان ترسیم کرده ایم فکر کردیم؟! و سوال های زیادی که خرجش "فکر کردن" است.

اما سوال مهم: تا به حال سوال کردیم که...

چه طور باید فکر کنیم؟

اصلا فکر کردن خودش یعنی چه؟

به چه چیزی باید فکر کنیم؟؟؟

چه قدر باید فکر کنیم؟

چه زمانی باید فکر کنیم؟ قبل از کار؟ بعد از کار؟

به کمک چه کسانی باید فکر کرد؟

و ...