جــــــوالــــــــدوز

شب نهم محرم - مسجد الزهرا تربت جام

آنچه تا به حال نسبت به «آرامش» گذشت، جنبه فردی داشت. اما باید بدانیم که ما در جامعه زندگی می کنیم و باید جامعه نیز آرام باشد تا بتوانیم آرامش داشته باشیم.

آرامش اجتماعی ملزوماتی دارد. اما به اقتضای ایام، و کوتاهی وقت فقط اشاره به یک مورد مهم می شود.

یکی از مهم ترین نکاتی که موجب ایجاد و حفظ آرامش اجتماعی می شود، «امر به معروف و نهی از منکر» است.

به صورت خلاصه نکاتی در مورد «امر به معروف و نهی از منکر» بیان می شود:

1- شناخت «معروف» و «منکر»

گاهی بدون اطلاع و شناخت و آگاهی امر و نهی می کنیم. بی دلیل و بی اطلاع می گوید که «نماز شما باطل است!» یا به محض اینکه می بیند کسی موسیقی ای گوش می دهد، حکم به «حرمت» می دهد.

صرف اینکه یک روایتی را در یک زمنیه ای دیده ایم (فرضاً که معنای روایت را درست فهمیده باشیم) نسبت به آن مطلب خودمان را صاحب نظر می دانیم.

2- توان و قدرت

برای امر به معروف نباید ضعیف عمل کرد. کسی باید امر و نهی کند که توان و قدرت و امکانات آن را داشته باشد.

اما نکته: حالا که من قدرت ندارم خوشبختانه تکلیفِ سختِ امر به معروف و نهی از منکر از دوش من برداشته شده است!!! نخیر! من اگر قدرت ندارم، موظفم که در حد امکان قدرت و توان کسب کنم.

مثل همان که در مورد قبل اشاره شد. اگر من توان علمی ندارم، باید به دنبال آن بروم. نه اینکه شانه ام را از زیر بار این مسئولیت خالی کنم.

3- انتخاب روش مناسب

غالباً برای امر به معروف و نهی از منکر، اولین راهی که به ذهنمان خطور می کند را انجام می دهیم. و غالباً اولین راه ، بدترین راه است.

باید برای هر کاری انواع روش ها را فرض کرد و بهترین راه را انتخاب کرد. چه بسا برای یک تذکر چند ثانیه نیاز باشد ساعت ها فکر کرد و برنامه ریزی انجام داد.