یک جمله از مناجات شعبانیه...
«مستکیناً لک، متضرعاً الیک»
بدبخت و بیچاره و درمانده به سوی تو آمده ام.
***
چرا این طور با خدا صحبت می کنیم؟ آیا خدا خوشش می آید که ما خودمان را ذلیل کنیم؟ اگر خودمان را کوچک نکنیم خدا به ما توجه نمی کند؟
یک جمله از مناجات شعبانیه:
«فقد هربتُ الیک، و وقفتُ بین یدیک»
خدایا، به سوی تو فرار کرده ام و در مقابل تو ایستاده ام.
***
تا به حال شده در اتاق یا مکانی باشید که دوربین مدار بسته داشته باشد. آیا کارهایمان حساب شده تر نیست؟ چرا؟ چون دوربین در حال ضبط تصویر من است.
تا حالا به این فکر کرده اید که اگر ما نباشیم و بمیریم چه اتفاقی می افتد؟
هیچ
هیچ اتفاقی نمی افتد. نهایتا نزدیکان و اطرافیان ، اگر خوشحال نشوند، کمی گریه می کنند و بعد همه دنبال کار و زندگی خودشان می روند.
.
پس سعی کنیم تا فرصت هست ، خودمان، به فکر خودمان باشیم...
کتابی به نام «هشت سال اینگونه گذشت».
به مناسبت آزادسازی خرمشهر، مطالب این کتاب را برای آشنایی بیشتر با خرمشهر و آزادسازی آن خدمت دوستان می گذارم.
گاهی اوقات ، ندانستن ما از اسطور هایمان و از رشادت هایمان، دشمن را جری و جسور می کند.
اگر می دانستیم ما، که هستیم، به این راحتی ها به دشمن فُرجه نمی دادیم.
از خرمشهر و آزادسازی آن و کلید بصره بیشتر بدانیم:
این مطلب را از سایت «روایت فابریک» استاد دلبریان کپی کرده ام.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
دهم اردیبهشت آغاز عملیات الی بیت المقدس با هدف آزادسازی خونین شهر
مرحله اول: عبور معجزه آسا از رودخانه کارون و گرفتن سرپل با پیشروی تا جاده آسفالته اهواز خرمشهر
مرحله دوم: ادامه عملیات با پیشروی بطرف مرز و بسته شدن عقبه دو لشکر از نیروهای دشمن
مرحله سوم: چرخش فلش عملیات بطرف شلمچه با هدف رسیدن به اروند و محاصره نیروهای مستقر در خرمشهر
مرحله چهارم: ادامه عملیات تا رسیدن به اروند ، پاکسازی بندر و حومه شهر و نهایتا ورود به شهر و آزاد سازی کامل خرمشهر در ظهر
سوم خرداد سال1361
--------------------------------------------------------
متاسفم که عملیات به این بزرگی را با دستاورد بسیار شیرینش، فقط یکروز را "سوم خرداد " را اعلام میکنند
از دهم اردیبهشت تا سوم خرداد نیروها در هوای گرم و زیر شدیدترین پاتکهای دشمن ،با تقدیم 5000 شهید به خونین شهر رسیدند
یکی از صفات خوب انسان، «خودخواهی» است.
اما مشکل ما این است که به خودخواهی های کوچک قانع می شویم. اگر به منافع دنیایی نگاه کنیم خودخواهیمان کوچک و منفی و بچه گانه خواهد شد. اما اگر بزرگ نگاه کنیم. خودخواهی آخرتی داشته باشیم، برنده خواهیم بود. آن وقت است که خودخواهی ما می گوید «گذشت» کن تا خدا هم تو را ببخشد.
اگر خودخواهیم دنبال مال دنیاست، می گوید انفاق کن و قرض بده تا خدا چند برابرش را بدهد و ...
عروس حضرت قرآن نقاب آنگه براندازد
که دار الملک ایمان را مجرد بیند از غوغا
عجب نبود گر از قرآن نصیبت نیست جز نقشی
که از خورشید جز گرمی، نبیند چشم نابینا
سنایی
یک درد دل:
یکی از فکرهای من همیشه این بوده که چرا ما این قدر قدم های بلند رو آرزو می کنیم آما حرکت نمی کنیم؟ آن قدم چرا اتفاق نمی افتد؟چرا گامی برداشته نمی شود؟
یکی از مهم ترین مشکلات، عدم دغدغه است. فقط حرف می زنیم، اتفاقاً کسی که خیلی تشنه باشد، حرف از آب نمی زند، تشنگی او را بلند می کند و به سمت لیوان آب می برد.
کسی که دغدغه «رشد» دارد، کسی دغدغه «کمال» دارد، کسی دغدغه «حرکت» دارد، حرف نمی زند، حرکت می کند، اگر هم حرف می زند، کوتاه و مختصر...
باید دغدغه داشت. باید حرکت کرد. باید خواست. باید تلاش کرد. باید بلند شد. باید رفت...