تعریف "فتنه" در نهج البلاغه

تعریف فتنه در خطبه 50 نهج البلاغه

---

إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ الْفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ

ابتداى ظهور فتنه‏ ها هوا و هوس هایى است که پیروى مى‏ شود،

وَ أَحْکَامٌ تُبْتَدَعُ 

و احکامى که در چهره بدعت خودنمایى مى‏ کند،

یُخَالَفُ فِیهَا کِتَابُ اللَّهِ

در این فتنه‏ ها و احکام، با کتاب خدا مخالفت مى‏ شود،

توصیف دنیا

توصیف دنیا از زبان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام

---

شخصی به حضرت امیر در خواست کرد که : "یاعلی، دنیا را برای ما توصیف کن!" حضرت فرمودند:

مَا أَصِفُ مِنْ دَارٍ أَوَّلُهَا عَنَاءٌ

چه طور توصیف کنم دنیایی را که اولش سختی و رنج است.

وَ آخِرُهَا فَنَاءٌ

آخرش فنا و نابودی است.

فِی حَلَالِهَا حِسَابٌ

در حلال دنیا حساب و کتاب است.

وَ فِی حَرَامِهَا عِقَابٌ

در حرام دنیا عقاب و عذاب است